3 redenen waarom yoga helpt bij autisme
Dat Yoga vele voordelen voor de gezondheid heeft is een feit. Een paar voorbeelden; het verbetert je focus, versterkt je botten, het heeft positieve effecten op je fysiek en het helpt je om beter te slapen. In deze blog wil ik 3 redenen bespreken waarom, naast alle andere voordelen, in mijn geval Yoga helpt bij Autisme.
Recentelijk was ik te gast in de podcast Autisme Ontrafeld. Hierin sprak ik over mijn Autisme en wat de invloed daarvan was en is op mijn (dagelijkse) leven. In één van de reacties die daarop volgde werd de vraag gesteld waar yoga mij helpt bij mijn Autisme. Die vraag is niet voldoende beantwoord in de podcast. Daarom wil ik daar bij deze uitgebreider op ingaan.
1. Yoga verlegt de focus van denken naar voelen
Door mijn Autisme kan ik erg in mijn hoofd zitten en daar lang blijven. Daarmee bedoel ik dat ik urenlang bepaalde zaken kan overdenken en analyseren, tot in de kleinste details en tientallen keren op rij. Dat is niet alleen vervelend maar het kan ook erg vermoeiend zijn.
Wat ik merk bij Yoga is dat het mijn hoofd stil zet. Ik ben volledig bij de asana die ik op dat moment aan het doen ben. Er is concentratie en focus nodig om elk deel van je lijf op de juiste plek te krijgen en daar te houden.
Yoga is voor mij een goede manier om te trainen in het verleggen van de focus. Ook zorgt het ervoor dat ik meer bezig ben met voelen wat mijn lijf aangeeft, los van wat ik daarover denk en vind.
2. Yoga helpt mijn zelfcompassie te vergroten
Zelfcompassie is iets wat ik lange tijd (en soms nog wel) heb onderschat en niet belangrijk vond. Bij alleen de term zelfcompassie kon ik al kippenvel krijgen. Toch is zelfcompassie een belangrijk onderdeel naar minder stress en meer geluk.
Zelfcompassie betekent dat je warm en begripvol bent tegen jezelf wanneer je lijdt of wanneer je faalt of je tekort voelt schieten, in plaats van je gevoelens te negeren of jezelf onder te dompelen in zelfkritiek. Bron: www.zelfcompassie.nl/
Een kenmerk van mensen met hoogfunctionerend Autisme is dat ze vaak perfectionistisch zijn. Dat geld ook voor mij. Gelukkig kan ik wel steeds beter en sneller constateren wanneer iets goed genoeg is. Bij perfectionisme wordt de lat erg hoog gelegd in het functioneren en wordt het maken van fouten voor zover dat mogelijk is vermeden. Lukt dat niet, dan leidt dat vaak tot frustratie en boosheid. Door de lat altijd heel hoog te leggen, kost dit veel energie en het is dan ook erg vermoeiend.
Zelf wil ik de lat ook vaak te hoog leggen. Dit kan resulteren in een aantal uitkomsten:
-
Neigen naar uitstelgedrag
- Voordat ik aan iets nieuws, onbekends, begin wil ik vooraf alle stappen helder hebben. Van de grote zaken tot de kleinste details. Ook kan het voorkomen dat ik niet weet wáár ik moet beginnen. Dit zijn belangrijke factoren waarin ik vast kan lopen. Resultaat kan zijn dat hetgeen wat ik wilde doen niet van de grond komt. Dat resulteert in lijden, zoals dat in de definitie van zelfcompassie wordt omschreven.
-
Pas een nieuwe uitdaging aangaan als je zeker weet dat je het tot een goed einde kan brengen
- De Yoga opleiding die ik momenteel volg is hier een perfect voorbeeld van. Het liefste zou ik voordat ik begon al duidelijk hebben dat ik de opleiding met een goed resultaat zal gaan afronden. Dat kan natuurlijk niet. Dan is het, voor mij, de kunst om dat los te laten.
-
Geen fouten willen maken en boos worden als dit wel gebeurt
- Eén van de kenmerken van perfectionisme is dat het maken van fouten eigenlijk niet kan en mag. Wanneer ik een fout maak kan ik daar flink boos om worden op mezelf. Ondertussen weet ik dat fouten maken oké is, fouten maak je om van te leren.
Door het doen van Yoga train ik het hebben van zelfcompassie. Dit doe ik bijvoorbeeld door het zetten van een intentie (Sankalpa) voordat ik aan een les of practice begin. Deze intentie is dan ‘ik accepteer mezelf zoals ik ben en niet alles hoeft in één keer goed‘.
Wanneer een houding vervolgens niet gaat zoals ik het wil, wat een negatief gevoel oproept, denk ik aan de intentie van de practice en laat ik het negaieve gevoel los. Dit neem ik mee buiten de practice zodat ik het toe kan passen op momenten dat ik het nodig heb.
3. Yoga geeft meer rust en balans
Het derde belangrijke punt wat ik merk is dat het doen van Yoga mij meer rust en balans door de dag heen geeft. In de Yoga Sutra’s wordt Yoga als volgt gedefinieerd: Yoga is de beheersing van gedachtegolven in de geest.
Dat is iets wat ik dagelijks merk en dat erg waardevol én een goede motivator om door te gaan met Yoga.
Als ik kijk naar bovenstaande punten kan ik voor mezelf concluderen: Yoga helpt bij Autisme! Ik realiseer mij dat ieder persoon anders is dus forceer niks. Doe wat goed voelt en pas toe waar je beter van wordt.
- Yoga verlegt de focus van denken naar voelen
- Yoga helpt mijn zelfcompassie te vergroten
- Yoga geeft meer rust en balans
Lees ook deze blogs over autisme en Ontspanning
Hoi, mijn naam is Wilco. Ik heb Autisme, en toen ik mijn diagnose kreeg was dat een bevestiging van iets wat ik op een bepaalde manier al wist. Via dit blog wil ik mijn verhalen delen in de hoop (nog) meer kennis en begrip te creëren over autisme. Lees meer ⇒
Wat superleuk dat je blogt over je autisme en daarmee het onderwerp zo bespreekbaar maakt én nog eens hele mooie goede tips vanuit je eigen ervaring deelt waar anderen veel aan kunnen hebben!
Ennuh, ik wist helemaal niet dat jij een yogaopleiding doet! Ben ik wel benieuwd naar (waar, bij wie, hoe je t vindt etc..)
Leuk om je zo iets beter te leren kennen :-)..
Liefs, Richelle
Dank je. Ik ben er sinds een tijdje inderdaad meer open over. En als ik anderen kan helpen met tips en tricks is dat alleen maar mooi.
Mijn opleiding volg in bij Yoga Academie Nederland in Amersfoort. Laten we offline eens verder babbelen 🙂