Recensie: Au, ‘t is me een stoornis van Maaike Haaiveld
Maaike heeft gedurende 11 jaar een dagboek bij gehouden. Au ‘t is me een stoornis bestaat uit een samenvatting van haar dagboeken. Over de worsteling met het haar angsten, haar zwangerschap, haar bevalling van haar zoon Edwin (fictieve naam) en de uitdagingen in de opvoeding van Edwin. Maaike schreef het boek om meer begrip te creëren voor de grote groep mensen, die net als zij, worstelen met de opvoeding van een kind met autisme.
Au, 't is me een stoornis
Maaike heeft een angststoornis. In haar boek wordt duidelijk hoe groot de impact op haar leven is.
Na haar studie gaat ze in Spanje samenwonen met Fernando, die ze tijdens haar studietijd had ontmoet. Maaike raakt zwanger en ze krijgen een zoon, Edwin.
Maaike verteld vrij expliciet over haar leven en haar ervaringen. Over haar bevalling, over haar angststoornis en over haar worstelingen ten opzichte van haar relatie en de opvoeding van haar zoon. Een lezer van dit boek die zelf geen soortgelijke ervaringen heeft, kan zich door de gedetailleerde schrijfwijze een goede voorstelling maken van de belevingswereld van Maaike. Het is open, eerlijk en kwetsbaar geschreven. Dat vind ik mooi en dapper.
Met 233 pagina’s is het een toegankelijk boek, niet te dik. De dagboeklengtes variëren van een aantal zinnen tot maximaal één bladzijde, dat maakt het eenvoudig om regelmatig stukjes te lezen.
Mijn mening
Ik mocht een recensie-exemplaar van dit boek lezen. Wat me als eerste opvalt is de titel. Er is geprobeerd een woordspeling te maken. ‘Au ‘t is me‘, oftewel autisme. Vind ik wel grappig. Wat me daarentegen stoort is het woord stoornis in de titel, vooral omdat het boek in 2023 is uitgebracht. Juist in een tijd waarin veel mensen autisme toegankelijker willen maken en de sterke kanten willen benadrukken vind ik dat erg jammer.
Persoonlijk vind ik het prettig om te zien wie het boek heeft geschreven, helaas vind ik in het boek geen foto van Maaike zelf. Wel van een kind, haar zoon? En als dat mannetje haar zoon is, waarom wel een foto van hem en niet van haar zelf?
Het boek start met een korte inleiding die een beschrijving geeft over Maaike en hoe ze haar partner Fernando heeft ontmoet. Het boek wordt afgesloten met de epiloog De tussenliggende episodes zijn geschreven in een dagboekvorm. Het varieert van korte passages tot langere verhalen die één specifieke dag beschrijven. Van iets ‘algemeens’ tot een in detail geschetste situaties die de worstelingen van Maaike beschrijft. Het geeft een eerlijke en open inkijk in haar leven.
Ik vind dit geen prettige vorm om te lezen. Ik hou van een boek met een inleiding, een verhaal wat ergens naartoe gaat en een afsluiting. Deze dagboekvorm kon mij helaas niet pakken, ik raakte niet geboeid door het verhaal. Wat ik ook jammer vind is dat het boek een abrupt einde heeft. Het is de bedoeling dat er nog één of twee delen volgen die de rest het verhaal moeten vertellen. Alles draait om keuzes, maar ik vind dat bij een boek als deze, met een onderwerp als deze, toch jammer.
Conclusie
Au ‘t is me een stoornis is een boek dat voor verschillende groepen mensen interessant kan zijn om te lezen. In eerste instantie natuurlijk ouders met een autistisch kind. Daarnaast kan het interessant zijn voor mensen die een angststoornis hebben, door de eerlijke inkijk in de gedachten van Maaike.
Het is een toegankelijk boek, mede door de prettige schrijfwijze en korte episodes. De opzet (dagboekvorm) vind ik zelf niet prettig lezen, maar dat doet niks af aan de inhoud van het boek.
Hoi, mijn naam is Wilco. Ik heb Autisme, en toen ik mijn diagnose kreeg was dat een bevestiging van iets wat ik op een bepaalde manier al wist. Via dit blog wil ik mijn verhalen delen in de hoop (nog) meer kennis en begrip te creëren over autisme. Lees meer ⇒