Waarom goede coaching bij autisme belangrijk is
Sinds mijn diagnose, heb ik, met onderbrekingen, begeleiding gekregen van een ambulant begeleider. Daarnaast bezoek ik regelmatig een psycholoog om te praten over de uitdagingen waarmee ik worstel. Met deze blog wil ik inzichten delen, zoals: wat is het belang van goede begeleiding? Wat voegt goede begeleiding toe? En welke essentiële vragen moet je jezelf stellen bij het zoeken naar passende begeleiding?
Waarom begeleiding?
Toen ik mijn diagnose kreeg, voelde dat als een opluchting, maar bracht het tegelijkertijd ook talloze vragen met zich mee. Het dwong me ertoe mezelf opnieuw te leren kennen en belangrijke keuzes te maken om mijn leven de juiste richting en invulling te geven die bij mij pasten. In deze periode had ik dringend behoefte aan begeleiding, en zo ben ik in contact gekomen met ambulante begeleiding.
Het feit dat ik mijn begeleider gewoon thuis kon ontmoeten, zorgde voor een gevoel van rust, omdat het plaatsvond in mijn vertrouwde omgeving. Onze gesprekken richtten zich op mijn welzijn en de gebieden waar ik ondersteuning nodig had. Tijdens deze gesprekken werd mij zelfs de suggestie gedaan om mijn werkuren te verminderen, iets wat ik zelf nooit had overwogen! Samen vonden we ook oplossingen voor (ogenschijnlijk eenvoudige) praktische problemen die ik tegenkwam, zoals:
- Wat te doen wanneer de pindakaas die ik altijd koop niet op voorraad is in de supermarkt?
- Hoe plan ik huishoudelijke taken?
- Hoe breng ik mijn administratie op orde?
- Hoe kan ik het best inzicht krijgen in mijn financiën?
- Hoe deel ik mijn vrije tijd in?
Ik leerde om de keuzes te maken die goed voor mij waren. Ik leerde om bepaalde situaties makkelijker te maken. Ik leerde hoe ik meer structuur aan kon brengen in mijn leven. Dat bracht rust, overzicht, ruimte. Die ruimte kon ik weer gebruiken om samen met mijn begeleider aangeleerde skills te herhalen en ervoor te zorgen dat ik ze in mijn routines kon integreren.
Wat is ambulante begeleiding?
Van begeleiding naar coaching
In de loop van afgelopen jaar heb ik besloten om de personen die mij helpen niet meer psycholoog of ambulant begeleider, maar coach te noemen. De basis en insteek van de hulp die ik krijg is niet veranderd, wel de manier hoe ik ernaar kijk. En hoewel begeleiding en coaching beide vormen van ondersteuning zijn, hebben ze verschillende benaderingen en doelen.
Ambulante begeleiding
De focus van begeleiding ligt vaak op het overdragen van kennis, het aanleren van vaardigheden en het bieden van ondersteuning bij het oplossen van problemen.
De focus van begeleiding ligt vaak op het overdragen van kennis, het aanleren van vaardigheden en het bieden van ondersteuning bij het oplossen van problemen.
Begeleiding kan gericht zijn op het verleden, zoals het analyseren van eerdere ervaringen en het identificeren van oorzaken van problemen. Het kan echter ook gericht zijn op het aanleren van specifieke vaardigheden voor toekomstig gebruik.
Coaching
Coaching heeft over het algemeen een bredere focus en is meer gericht op het faciliteren van persoonlijke groei en ontwikkeling. Het kan zich richten op het identificeren en bereiken van persoonlijke doelen, het verbeteren van zelfbewustzijn en het ontwikkelen van vaardigheden.
Een coach neemt meestal een faciliterende rol aan. In plaats van direct oplossingen aan te bieden, helpt een coach de cliënt om zelf oplossingen te vinden door vragen te stellen, te luisteren en inzicht te bieden.
Coaching is vaak meer toekomstgericht. Het concentreert zich op het stellen van doelen en het nemen van stappen om die doelen te bereiken, met minder nadruk op het grondig analyseren van het verleden.
Essentiële vragen die ik mijzelf heb gesteld
Niks blijft zoals het is. Dat geldt ook voor mij. Door mezelf te blijven ontwikkelen verandert ook mijn hulpvraag. Omdat ik ben gaan denken vanuit een andere invalshoek moest ik ook mijn mindset veranderen. Bij het zoeken naar mijn huidige coach heb ik mezelf essentiële vragen gesteld. Hoe wil ik gecoacht worden? Actief, of juist reactief? Wil ik een coach die een zachte aanpak heeft of juist iemand waarbij het schuurt? Wil ik een zelfstandige coach, of toch liever iemand die verbonden is aan een coachingspraktijk? Al deze vragen hebben geleid naar een coach die perfect past bij de vragen die ik nu heb en bij de mens die ik nu ben.
Doordat iemand mij op een coachende manier helpt, wordt ik ook gedwongen om zelf naar oplossingen te zoeken. Mijn huidige coach stelt prikkelende vragen, ongemakkelijke vragen, Socratische vragen. vragen die mij stimuleren om diep na te denken over mijzelf, aannames te onderzoeken en een beter begrip van een bepaald onderwerp (autisme en ik) te ontwikkelen. Ik word uitgedaagd om bepaalde gedachten meer ruimte te geven, en andere gedachten rustig los te laten. Hierdoor hoop ik mijn leven nog meer vorm te geven, te denken in mogelijkheden en niet in beperkingen. Door de begeleiding als coaching te zien en te benaderen creëer ik voor mijzelf een meerwaarde in wat ik leer.
Wat zijn jouw ervaringen met coaching? Laat het weten in een reactie onder deze blog!
Lees ook deze blogs over autisme en Zelfontwikkeling
-
Zelfontwikkeling
Waarom een ‘pas op de plaats’ soms nodig is
We leven in een land waarin veel kan en veel mag. De mogelijkheden zijn enorm. Daarom is het ook niet zo gek dat we met z’n allen naast ons werk en gezin (als je die hebt) hartstikke druk zijn met van alles en nog wat. 8 september 2021 -
Zelfontwikkeling
Nú is het juiste moment om te starten
Het is even geleden dat ik mijn laatste blog schreef. Maar ik heb in de tussentijd niet stil gezeten, integendeel. Tijd voor een update over wat ik de afgelopen tijd heb gedaan. En wat is die update? In mijn laatste blog schreef ik over een les BodyBalance die mij was geadviseerd als alternatief voor Yoga. […] 20 juni 2021 -
Zelfontwikkeling
Omarm JOMO, Joy of missing out
Een tijdje terug kwam ik een term tegen waar ik direct een gevoel bij had, JOMO, Joy of Missing Out. Wat dat is en wat ik daaraan heb lees je hier. 14 maart 2022
Hoi, mijn naam is Wilco. Ik heb Autisme, en toen ik mijn diagnose kreeg was dat een bevestiging van iets wat ik op een bepaalde manier al wist. Via dit blog wil ik mijn verhalen delen in de hoop (nog) meer kennis en begrip te creëren over autisme. Lees meer ⇒
Hallo Wilco,
Mooie blog die mij als docent in het mbo wel aanspreekt.
Op mijn werk heeft ook de ontwikkeling plaatsgevonden van mentor naar coach. Dat kan overigens niet elke collega even goed. Door de massa productie en ander gedoe is niet altijd ruimte om een goede passende match te maken. Maar waar dat wel gebeurt, zie ik mooie dingen gebeuren.
Op school is mooie groei mogelijk als je kan beginnen met nadoen en meedoen. En daarna doorgroeien naar zelfstandigheid en innovatieve vaardigheid. Alleen is dat geen standaard die voor iedereen gelijk is. Dus maatwerk werkt vaak beter.
En voor een a-typisch brein zijn die sociale regeltjes in groepen ook zo energievretend om ze te snappen.
Stiekem terug verlangend naar de meester-gezel constructie van vroeger.
Groet,
Hans
Hallo Wilco,
Dank voor je blog. Je verwoordt heel mooi wat ik als coach in mijn werk probeer te doen als ik mensen met de diagnose autisme ontmoet. Ik zou het ook erg arrogant vinden als ik met de oplossingen zou aankomen, alsof ik het beter weet. Kritische vragen stellen en praten over doelen werkt veel beter!
Groeten Robert de Hoog